ឧបាទាន គឺសេចក្ដីប្រកាន់ មានការទាក់ទងជាមួយនឹងចិត្ត
ដែលជាហេតុធើ្វឱ្យចិត្តញាប់ញ័រ។ ឧបាទានប្រកាន់នូវរបស់
ណាថាជាខ្លួនយើង កាលបើមានអ្វីមកប៉ះខ្ទប់នូវរបស់នោះ
ដែលជាហេតុធើ្វឱ្យចិត្តញាប់ញ័រ។ ឧបាទានប្រកាន់នូវរបស់
ណាថាជាខ្លួនយើង កាលបើមានអ្វីមកប៉ះខ្ទប់នូវរបស់នោះ
ក៏រមែងញ័រញាក់មកដល់ចិត្ត ដូចគេយកវត្ថុច្រើនយ៉ាងចង
នឹងចុងខ្សែម្ខាង ហើយចុងខ្សែម្ខាងទៀតចង់ជាប់នឹងខ្លួនយើង
អ៊ីចឹងឯង។ បើយើងផ្ដាច់ខ្សែដែលចងនឹងខ្លួនយើងហើយ
នឹងចុងខ្សែម្ខាង ហើយចុងខ្សែម្ខាងទៀតចង់ជាប់នឹងខ្លួនយើង
អ៊ីចឹងឯង។ បើយើងផ្ដាច់ខ្សែដែលចងនឹងខ្លួនយើងហើយ
ទោះជាអ្នកណាគេធើ្វឱ្យវត្ថុនោះៗ រមៀលត្រឡប់ត្រឡិន នៅ
ចុងខ្សែម្ខាងនោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏មិនបានញ័រញាក់ទាក់
ទាញខ្លួនយើងដែរ។
ចុងខ្សែម្ខាងនោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏មិនបានញ័រញាក់ទាក់
ទាញខ្លួនយើងដែរ។
ការកាត់នូវខ្សែឧបាទានក៏ដូចគ្នាដែរ
គឺធើ្វឱ្យចិត្តមិនញាប់ញ័រ
មានភាពសុខស្ងប់ចំពោះអារម្មណ៍ក្នុងលោក ។
មានភាពសុខស្ងប់ចំពោះអារម្មណ៍ក្នុងលោក ។
១នាទី មានប្រយោជន៏
ស្រង់ចេញពី៖ សៀវភៅ មេរៀនជីវិត
No comments:
Post a Comment