គតិលោក ភាគ៣:រឿង៖ ព្រានព្រៃ នឹងសត្វសេក - Khmer-Reading

Khmer-Reading

បណ្ដុំនៃចំនេះដឹង និងគំនិត

Post Top Ad

Saturday, March 24, 2018

គតិលោក ភាគ៣:រឿង៖ ព្រានព្រៃ នឹងសត្វសេក


គតិលោក ឬច្បាប់ទូន្មានខ្លួន ភាគ៣
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
ព.ស ២៥៣៩
រឿងព្រានព្រៃ នឹងសត្វសេក
មានចៅព្រានព្រៃម្នាក់ តែងដើរបរបាញ់សត្វម្រឹគបក្សី យកមកចិញ្ចឹមជីវិតនៅជាប្រក្រតី ថ្ងៃ១ចៅព្រានព្រៃទៅស្វែង​បរ​បាញ់​ក្នុង​ព្រៃ​លុះ​​ពេល​ល្ងាច​ក៏​ត្រលប់​វិល​មក​ផ្ទះ ដើរមកដល់ព្រៃមួយមានដើមឈើធំ១ដើមដុះនៅខាងផ្លូវ មានមេសេក១ធ្វើសំបុកភ្ញាស់​កូន​នៅ​លើ​ចុង​ឈើ​នោះ​ឯង​។ ចៅ​ព្រានព្រៃដើរមកជិតនោះ ហើយក៏ពោលពាក្យថា ថ្ងៃនេះពេលក៏ចួនល្ងាចណាស់ អញនឹងឡើងយកកូនសេក​នៅ​សំបុក​នេះ​ពុំ​​ទាន់​បើ​ដូច្នោះ​ចាំ​ព្រឹក​ស្អែកចុះ នឹងមកយកវាទៅ ស្លស៊ី ថាហើយចៅព្រានព្រៃក៏ដើរហួសទៅផ្ទះ។
     ឯមេសេក នៅលើសំបុក លុះបានលឺពាក្យព្រានព្រៃគុំនឹងយាយីដូច្នោះ ក៏កើតក្ដីភិតភ័យសោកស្ដាយបុត្រ និងជីវិតអាត្មាថា ឱ​អញ​អើយ​!​ កើត​មក​ជា​សេក​នេះ ជាសត្វឥតពិសឥតអាវុធ នឹងតនឹងមនុស្សនោះសោះ ឥឡូវវាថាព្រឹកស្អែកនេះ វានឹងមកយកកូន​អញ​ទៅ​អា​ស្រ័យ ឱ! បើ​​កូន​អញ​ដល់​នូវ​សេច​ក្ដី​វិនាសហើយ តើជិវិតអញឯណាក៏នឹងតាំងនៅបាន គង់អញស្លាប់តាមកូនអញមិនលែងឡើយ ឱ​កូន​អញ​អើយ! តូច​ៗ​ ពេក​ពុំទាន់​ដុះក្រាស​ដុះ​ស្លាប​អោយ​មាំ​មួន នឹងបាននាំបង្ហើរចេញអោយផុតអំពីសត្រូវនេះ មួយទៀតអញនឹង​គិត​រក​សត្វ​ណា អាច​នឹង​ជួយ​បាន​​អេះ​!​។ ឱ​! បើ​គិត​ទៅ​ឃើញ​ឧបាយ​១ ល្មមកែខ្លួនបាន គឺអញមានសត្វពស់វែក១ នៅឯដំបូកខាងនោះ ពស់នោះជាសំលាញ់​នឹង​អញ​មក​យូរ​​ហើយ ចាំ​អញ​ទៅ​និយាយ​អោយ​សំលាញ់​ជួយដោះទុក្ខនេះទើបបាន កាលដែលសេកនោះគិតដូច្នោះ ក៏ហើរទៅកាន់​សំណាក់​ពស់ ដល់​ហើយ​​ក៏​និ​យាយ​ប្រាប់​ពស់ តាម​រឿង​ចៅ​ព្រាន​ព្រៃ​វា​នឹងមកចាប់កូនខ្លួន ក្នុងវេលាថ្ងៃព្រឹក។
     ឯពស់វែកលឺដូច្នោះ ក៏អានិតសេកជាសំលាញ់ ទើបទទួលជួយដោះទុក្ខសេក ទើបផ្ដាំសេកថា បើព្រាននោះ វា​ឡើង​នឹង​យក​កូន​សេក​ឯង​​កាល​ណា អោយ​សេក​ឯង​និយាយ​អង្វរសូកវាថា លែងតែមេត្ដាកុំយកកូនខ្ញុំចុះ ខ្ញុំនឹងប្រាប់ទីកំណប់មាសប្រាក់កែវ​កង​នៅ​ទី​ដំបូក​នោះ​អោយ​​អ្នក ក៏​​ឯ​ជាតិ​​មនុស្ស​​នោះ តែ​លឺ​ត្រង់​កំណប់​មាសប្រាក់ហើយ គង់ចង់បាន លើសកូនសេក១-២នោះជា ១០០គុណ គង់អោយ​សំលាញ់​ឯង​នាំ​ផ្លូវ​​មក​ដំបូក​នេះ សំលាញ់​​ឯង​ចូរ​ប្រាប់​វា​ថា ទី​ត្រង់​នោះ​ហើយវានឹងលូកដៃមកក្នុងរន្ធនេះមិនខាន បើវាលូកដៃមកកាល​ណា​ហើយ ខ្ញុំ​នឹង​ចឹក​វា​​អោយ​​លុះ​​ដល់​មរណ​កាល នាទីនោះឯង ឯសំលាញ់ឯងក៏នឹងរួចអំពីអន្ដរាយ។
     មេសេកនោះ បានស្ដាប់ឧបាយពស់ប្រាប់ដូច្នោះហើយ ក៏ត្រេកអរក្រៃពេក ទើបលាពស់ហើរវិលឆ្ពោះមកទ្រនំវិញ ចូលក្រាបគ្រប់គ្រង​កូន​នៅ​អស់​មួយ​រាត្រី​កាល លុះ​អរុណ​រឿង​រះ​ស្រលះ​មេឃា ចៅព្រានព្រៃក៏ម្នីម្នារៀបអាត្មាទៅ កាន់ដើមឈើធំ ដល់ហើយក៏លាត់សំពត់វ័ណ្ឌ​គាត​​ខ្ជប់​ឡើង​ដើម​ឈើ ដើម្បី​យក​កូន​សេក​។ ឯមេសេក ឃើញចៅព្រានឡើងជិតដល់ប្រគាបឈើកាលណា ក៏​ស្ទុះ​ហើរ​មក​ទំ​មែក​១​ហើយ​​និយាយ​ទៅ​ថា ប​ពិត្រ​អ្នក​ជា​ជាតិ​មនុស្ស អ្នកឯងខំព្យាយាមឡើងឈើនេះ ដើម្បីសាច់កូនសេក និងសាច់ខ្ញុំជា​មេ​នេះ សេច​ក្ដី​ប្រាថ្នា​អ្នក​នឹង​​សំរេច​​ហើយ តែ​សាច់​កូន​សេក និង​សាច់​ខ្ញុំ​នេះ ដល់ថ្ងៃស្អែកខានស្អែក អ្នកនឹងឃ្លានវិញ ហេតុនោះចូរអ្នកកុំប្រាថ្នាសាច់​សេក​ស៊ី​១​ពេល​នេះ​​ឡើយ ចូរ​អ្នក​ចុះ​ទៅ​យក​កំណប់​ឯ​ទី​ជើង​ដំបូក​ឯណោះវិញ មានប្រយោជន៍លើសលែងសាច់សេកនេះជា ១០០គុណ។ ​បើ​អ្នក​ចង់​បាន​ ខ្ញុំ​ឯង​ហើរ​នាំ​អ្នក​ទៅ​កាន់​ទី​កំណប់​នោះ​។
     ឯចៅព្រានព្រៃ បានលឺសេកប្រាប់ទីកំណប់ដូច្នោះក៏ត្រេកអរក្រៃពេកណស់ ទើបថា អើសេក បើឯងប្រាប់​ទី​កំណប់​អញ​បាន​មាស​ប្រាក់​ដូច​ឯង​ថា​នេះ​ហើយ អញ​លែង​យក​កូន​សេក​ឯង មក​យើងទៅឥលូវនេះ ថាហើយក៏ចុះចាកឈើ លុះដល់ដី មេសេកបក្សី ក៏​ហើរ​នាំ​ផ្លូវ​ទៅ​ត្រង់​ដំបូក​អសិរ​ពិស​ពស់​វែក ដល់​ហើយ​ក៏​ស្រែក​ប្រាប់​អំពីលើថា អ្នកព្រាន ព្រៃនោះហើយទីរន្ដៅ កំណប់មាសប្រាក់ តាម​ចិត្ដ​អ្នក​ប្រា​ថ្នា​កកាយ​យក​ចុះ​។ ឯ​ចៅ​ព្រាន​ចង់​មាន​ខ្លាំង ក៏​តាំង​លូក​ដៃ​ចុះ​ទៅ​ក្នុងរន្ធពស់ដោយឥតពិចារណា ឯពស់វែកនោះក៏ចឹកដៃព្រានព្រៃមួយរំពេច ពិស​ពស់​នោះ ក៏​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​កាយ​ចៅ​ព្រាន​ព្រៃ​ដល់​ក្ដី​មរណ​កាល​នៅ​ជើង​ដំបូកនោះឯង។ ឯមេសេក ឃើញចៅ​ព្រាន​ព្រៃ​ដល់​ក្ដី​មរណ​ក៏​អស់​ក្ដី​សត្រូវ​ខ្លួន ពី​ថ្ងៃ​នោះ​ឯងហើយ​ក៏​ហើរ​វិល​ទ្រនំ ទំ​គ្រប់​គ្រង​ព្យា​បាល​កូន ដរាប​ចំរើន​ធំ​នាំ​ទៅ​រក​ស៊ី​តាម​និស្ស័យ​ហោង​។
ចប់តំរាឆោតឃ្លាន មានអន្ដរធានប្រាណ។
ចប់ភាគ៣ តែប៉ុណ្ណេះ


ប្រភព៖ មណ្ឌលវប្បធម៌ខ្មែរនៅស្វីស 

No comments:

Post a Comment

Post Top Ad