ស្រីហិតោបទេស សន្ដិភាព ភាគទី៤
ភិក្ខុក ប៉ាង ខាត់
វិរិយបណ្ឌិតោ
ជាអ្នកប្រែចេញពីភាសាសំស្ក្រឹត
ជាអ្នកប្រែចេញពីភាសាសំស្ក្រឹត
កថាទី៩រឿងព្រាហ្មណ៍ និងអ្នកលេង
នៅអរញ្ញនៃព្រះគោតម
មានព្រាហ្មណ៍ម្នាក់ល្ងង់ឆោតដោយពាក្យសរសើរ
ព្រាហ្មណ៍មានប្រាថ្នាធ្វើយញ្ញពិធី ហើយ ចូលទៅគ្រាមមួយរកទិញពពែ
ទិញបានហើយ លើកលីលើស្មាដើរត្រលប់មកវិញ មកដល់ពាក់កណ្ដាលផ្លូវ
ជួបនឹង អ្នកលេង៣នាក់។ អ្នកលេងទាំងឡាយនោះ
លុះឃើញព្រាហ្មណ៍លីពពែមកដល់ ក៏គិតគ្នាថាៈ «បើយើងដើរកលអុបាយ យកពពែនេះបាន
ទុកជាយើងចេះកលអុបាយឆ្លាតមែន» គិតដូច្នេះហើយ
ទើបបបួលគ្នាទៅអង្គុយក្រោមដើមឈើមួយម្នាក់ៗ គ្រប់ទាំងបីនាក់
នៅបណ្ដោយផ្លូវដែលព្រាហ្មណ៍នោះដើរទៅឃ្លាតចាកពីគ្នាប្រហែលមួយក្រោសៈ (1) ប៉ុណ្ណោះ។ កាលដែលព្រាហ្មនោះដើរមកដល់ អ្នកលេងទី១ សួរទៅថាៈ «នែព្រាហ្មណ៍ដ៏ចំរើន! អ្នកលីអ្វីលើស្មា មើលទៅដូចឆ្កែ
យកឆ្កែទៅធ្វើអ្វីហ្នឹង?»។ ព្រាហ្មឆ្លើយតបថាៈ «ទេ! មិនមែនឆ្កែទេ ពពែទេតើ ខ្ញុំយកទៅធ្វើយញ្ញពិធី»។ ព្រាហ្មដើរតទៅទៀត ទៅជួបអ្នកលេងទីពីរ
អ្នកលេងទីពីរនិយាយសួរដដែលដូចអ្នកលេងទី១ទៀត។
ព្រាហ្មណ៍បានស្ដាប់លឺពាក្យដដែលៗដូច្នោះ
នឹកអៀនហើយរង្គៀសខ្លួនក៏ទំលាក់ពពែចោលនៅ លើផែនដី សំលឹងពិនិត្យមើល
ផ្អៀងផ្អងមួយស្របក់មើលហើយមើលទៀតមិនអស់ចិត្ដ
នឹកស្ដាយក៏លើកពពែនោះលីលើស្មាដើរតទៅទៀត
ហើយចេះតែមានសេចក្ដីសង្ស័យស្ទាក់ស្ទើរក្នុងចិត្ដមិនអស់ចិត្ដមិនហើយព្រោះថា៖
៥៤ ទៀងណាស់មតិនៃសប្បុរសទាំងឡាយ
ក៏អាចទន់រេទៅតាមសំដីទុរជនទាំងឡាយដែរ ជនដែលជឿទុកចិត្ដទុរជនទាំងឡាយនេះ
នឹងដល់នូវសេចក្ដីស្លាប់ដូចអូដ្ឋឈ្មោះចិត្ដកណ៌ៈ។
ក្ងោកចិត្រពណ៌សួរថាៈរឿងនោះដូចម្ដេច? ក្អែកមេឃពណ៌និយារឿងនោះប្រាប់ថា៖
………………………………………………….
(1) ប្រហែល ១/៤ យោជន៍។
ប្រភព៖ មណ្ឌលវប្បធម៌ខ្មែរនៅស្វីស
No comments:
Post a Comment