គតិលោក ឬច្បាប់ទូន្មានខ្លួន ភាគ១០
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
មានសត្វភេពីរ ភេមួយដើររកត្រីខាងទឹកជ្រៅ
ភេមួយទៀតដើររកត្រីខាងទឹករាក់។ ថ្ងៃមួយភេទាំងពីរចុះស្ទឹងមុជទឹកដេ
ញចាប់ត្រី បានត្រីរ៉ស់មួយទើបនាំគ្នាទាញឡើងគោក ដើម្បីនឹងចែកគ្នា។
ភេខាងទឹកជ្រៅពោលថា «យើងមុជដើរខាងទំ
ជំរៅបានក្ដីលំបាកច្រើន ដូច្នេះយើងត្រូវបានចំនែកខាងក្បាល»។ អែភេខាងទឹករាក់ក៏ឆ្លើយថា «ត្រីនេះកុំតែបានយើងស្ទាក់នៅទឹករាក់កុំអីវារួចខ្លួនទៅទីណាៗបាត់ហើយ
ដែលបានត្រីនេះ ក៏ព្រោះកំលាំងយើងៗ ស្ទាក់ចាប់បាន
ដូច្នេះចំនែកខាងក្បាលនោះត្រូវបានយើង។
អែភេទឹកជ្រៅពុំព្រមចែក
ទើបភេទាំងពីរកើតឈ្លោះគ្នា នាំគ្នាទៅរកចចកជាចៅក្រមអោយចែកអោយ
អែចចកនោះជាសត្វលោភ កាលបើភេទាំងពីរមកប្ដឹងអោយចែកត្រីដូច្នោះ
ក៏សួរទៅថា «ភេណាដើរទឹកជ្រៅ ភេណាដើរទឹករាក់?»
ភេទាំងពីរក៏ថ្លែងសេចក្ដីប្រាប់តាមទីដំណែងខ្លួនទីទៃៗ
ទើបចចកកាត់ត្រីនោះជាបីភាគ ភាគក្បាលអោយទៅភេដែលដើរទឹកជ្រៅ
ភាគកន្ទុយអោយទៅភេដែលដើរខាងទឹករាក់ ភាគកណ្ដាលចចកយកបរិភោគខ្លួនអែង
ហើយថាយើងចែកនេះជាយុត្ដិធម៌ល្អហើយ បើរូបណាពុំសុខចិត្ដ
អោយទៅប្ដឹងសាលាណាទៀតចុះ។ អែភេទាំងពីរ កាលណាបើឃើញ
ចចកវាយយកភាគកណ្ដាលអស់ដូច្នោះ
ក៏តូចចិត្ដនឹកស្ដាយចំណីរបស់ខ្លួនពន់ពេកណាស់
តែភេទឹករាក់ដែលបានកន្ទុយត្រីនោះ ពុំសុខចិត្ដខ្លាំង
គិតថាកន្ទុយត្រីនេះមានសាច់ក៏តិច សាច់សោតក៏អិតជាតិ
ស៊ូខាងក្បាលពុំបាន សាច់ក្បាលវិសេសជាង
អីលូវចចកកាត់ក្ដីអោយទៅខាងភេទឹកជ្រៅហើយ អញនេះ
ឃើញថាចាញ់ប្រៀបគេខ្លាំងណាស់ បើដូច្នេះមានតែតវ៉ារើរកចៅក្រមថ្មីអោយចែកម្ដងទៀត
គិតហើយភេនោះក៏តវ៉ានឹងភេទឹកជ្រៅថា «អ្នកអែងស្វែងមុជខាងទឹកជ្រៅក៏ពិតមែន
តែសំរេចបានត្រីនោះ
ក៏ព្រោះយើងខាងទឹករាក់នៅស្ទាក់ទើបចាប់ត្រីនេះបាន
មួយសោតក្ដីនឿយក្ដីលំបាកនោះ នឹងលើសគ្នាក៏ទេ នឿយដូចៗគ្នា
អើហេតុអ្វីអ្នកអែងបានសាច់ខាងក្បាល មានទំងន់ជាងសាច់កន្ទុយយ៉ាងនេះ
សាច់ក្បាលនោះ គួរបានមកយើងខ្លះទើបត្រូវ បើអ្នកអែងមិនបែងអោយយើងទេ
យើងនឹងប្ដឹងតទៅសាលាអែទៀត អោយលោកចែកតាមច្បាប់ម្ដងទៀត។
អែភេទឹកជ្រៅក៏ឆ្លើយថា «បើអ្នកអែងមិនសុខចិត្ដ
ចង់ទៅប្ដឹងអែណាទៀតក៏ទៅចុះ
ស៊ូអោយអស់ក្បាលអស់កន្ទុយខានស៊ីទាំងអស់គ្នាទៅចុះ»។
អែភេទឹករាក់ ក៏ទៅកាន់សំណាក់នៃខ្លាត្រី
ដល់ហើយក៏ចូលទៅប្ដឹង
តាមរឿងដែលភេទឹកជ្រៅមិនចែកភាគក្បាលត្រីអោយនោះសព្វប្រការ។
អែខ្លាត្រីបានលឺដូច្នោះ ក៏តបថា «អើ
ចចកកាត់ចែកអោយយ៉ាងនោះមិនត្រូវតាមច្បាប់ក្នុងមាត្រាចូលហ៊ុនគ្នាទេ
ច្បាប់ចូលហ៊ុននោះត្រូវតែចែកអោយស្មើភាគគ្នា
នឹងកាត់យល់ដោយផ្លូវជ្រៅ ផ្លូវរាក់នោះអែណាក៏បានព្រោះ ក្ដីនឿយ
ក្ដីលំបាកចុះកំលាំងដូចគ្នា រឿងនេះត្រូវថ្លឹងដាយត្រាជូ
ទើបគួរទើបសមគ្នា នឹងផ្លូវយុត្ដិធម៌បាន» ថាហើយខ្លាត្រី
ក៏លើកយកត្រាជូមកតាំងហើយយកក្បាលត្រីដាក់លើអ៊ុយម្ខាង
យកកន្ទុយត្រីដាក់លើយអ៊ុយម្ខាង តាំងថ្លឹងមើលដោយទំងន់ប៉ុង។
អែក្បាលត្រីដោយមានឆ្អឹងធំក៏ធ្ងន់ចុះ
ខ្លាត្រីក៏ថា «អះអាខាងនេះមានទំងន់ជាង
ត្រូវយកសាច់ចេញខ្លះទើបបាន» ថាហើយក៏លូកយកក្បាលត្រីចេញចាកអ៊ុយ
ហើយអោនខាំស៊ីត្រង់សាច់អម ក ហើយដាក់ថ្លឹងទៀត
ថ្លឹងទៅខាងក្បាលស្រាលបះ ឡើងខាងកន្ទុយក៏ធ្ងន់ចុះ។ ខ្លាត្រីក៏ថា «អះតា ខាងនេះចាស់ជាង ត្រូវយកសាច់ចេញខ្លះ»។ ថាហើយក៏លូកយកកន្ទុយចាកចេញពីអ៊ុយ
ហើយអោនខាំស៊ីសាច់ខាងគល់កន្ទុយនោះ ហើយដាក់ថ្ងឹងទៀត
ថ្លឹងទៅខាងកន្ទុយស្រាលបះឡើង ខ្លាត្រីក៏លូកយកក្បាលមកខាំស៊ី
ហើយដាក់ថ្លឹងតទៅទៀត។ ខ្លាត្រីថ្លឹងត្រីក្លែងមិនអោយស្មើ
ចេះតែស៊ីទៅស៊ីមក ទាល់តែអស់ សាច់ រេចនៅសល់តែឆ្អឹងទាំងសងខាង
ទើបថ្លឹងអែក្រោយអោយស្មើបាន ហើយក៏ដាក់ចុះចាកត្រាជូ ហៅភេទាំងពីរថា «ចៅអែងទាំងពីរចូលមើលចុះ
យើងថ្លឹងចែកនេះត្រូវដោយយុត្ដិធម៌ល្អហើយ
តាមចិត្ដចៅណាយកភាគខាងណាក៏មកយកទៅចុះ ភាគទាំងពីរនេះមិនលើសមិនខ្វះទេ»។
អែភេទាំងពីរបានឃើញកិរិយាខ្លាត្រីក្លែងថ្លឹងស៊ីសាច់អស់ខាងក្បាលនៅតែរលា
ខាងកន្ទុយនៅតែចុងជាយ នឹងយកទៅអាស្រ័យពុំបានដូច្នោះ
ក៏កើតខឹងចិត្ដស្ដាយគំនិតប្រព្រឹត្ដខុស
លុះទៅដោយក្ដីលោភចង់បានតែអែង មិនបែងបទអធ្យាស្រ័យ
ក្ដីសាមគ្គីនឹងគ្នា កើតខឹងប្ដឹងផ្ដល់ទល់តែអស់ស្បៀងរៀងខ្លួន
រកទាំងពីរកើតវិប្បដិសារី រំលឹកក្ដីខ្លួនធ្វើខុសកើតក្ដៅក្រហាយ
ហើយក៏បោលចោលចំណែកខ្លួនទៅកាន់លំនៅនៃអាត្មាទីទៃៗហោង។
រឿងនេះអញ្ជើញប្រាជ្ញមានបញ្ញាពិចារណាទៅចុះ។
|
ភេអើយភេពីរ
|
ខេះខឹងមមីរ
|
បែកក្ដីសាមគ្គា
|
|
ព្រោះលោភលាភអែង
|
មិនបែងចែកគ្នា
|
ទៅប្ដឹងដល់វា
|
|
ចចកចែកអោយ។
|
||
|
ធម្មជាតិចចក
|
ជាសត្វនៃនក
|
វាយយកចំណែក
|
|
កណ្ដាលសាច់ច្រើន
|
ចំរើនអ្នកចែក
|
ចុងដើមបំបែក
|
|
បានភេទ្វេហា។
|
||
|
ក្រោយភេចោទខឹង
|
ពាំត្រីទៅប្ដឹង
|
ខ្លាត្រីទៀតណា
|
|
ខ្លាតាំងត្រាជូ
|
ថ្លឹងផ្គូភ្នែកត្រា
|
ទំរាំស្នើគ្នា
|
|
នៅសល់តែឆ្អឹង។
|
ចប់តំរាចៅក្រមកោង
ជាគតិទី៦៥
ប្រភព៖ មណ្ឌលវប្បធម៌ខ្មែរនៅស្វីស
No comments:
Post a Comment