គតិលោក ឬច្បាប់ទូន្មានខ្លួន ភាគ៩
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
និទាននេះមានដំណាលក្នុងក្បួនបារាំងសែស
មានសត្វត្រចៀកកាំមួយ ហើរទៅឃើញអ្នកចំការម្នាក់ព្រួសគ្រាប់ធ្មៃ
គ្រាប់ក្រចៅនៅទីមួយ ក៏គិតឃើញថា
គ្រាប់ពូជនេះកើតឡើងជាសត្រូវដល់ពួកសកុណបក្សីនានា លុះគិតដូច្នោះហើយ
ក៏ហើរទៅប្រាប់បក្សីចាបទាំងឡាយថា «ម្នាលចាបទាំងឡាយ
អ្នកអែងរាល់គ្នា បានឃើញសត្រូវរបស់ខ្លួនហើយរឺ? ចាបទាំងឡាយបានលឺហើយក៏សួរថា
«សត្រូវរបស់យើងនោះនៅអែណាហៈ? ។
ត្រចៀកកាំប្រាប់ថា «អ្នកទាំងឡាយបានឃើញមនុស្សម្នាក់
គេព្រួសគ្រាប់ធ្មៃគ្រាប់ក្រចៅរឺទេ? គ្រប់ពូជនោះហើយ
ជាសត្រូវដល់អ្នកទាំងពួង នែអ្នកទាំងឡាយ អែគ្រាប់ពូជនោះ
តែដុះឡើងកាលណា គេកាប់យកទៅកូតថ្ពូតធ្វើជាសំណាញ់ជាលប់
ដាក់យកពួកចាបទាំងឡាយទៅប្រហារបរិភោគតាមក្ដីប្រាថ្នា
ហេតុនោះបានជាយើងពោលថាគ្រាប់ពូជនោះ
ជាសត្រូវរបស់ចាបព្រាបទាំងឡាយនឹងកើតមានទៅខាងមុខ
អើបើអ្នកទាំងឡាយចង់បានក្ដីសុខទៅខាងមុខ
គួរតែនាំគ្នាចុះទៅស៊ីគ្រាប់ពូជនោះ រឺជួយចឹកពាំនាំគ្រាប់ពូជនោះ
ទៅចោលអែទីមានស្មៅអោយអស់ កុំអោយពូជនេះដុះឡើងបាន
បើបណ្ដោយអោយកើតហើយ ក្ដីអន្ដរាយចំពោះ នឹង
មានដល់អ្នកទាំងឡាយទៅមុខមិនខានឡើយ»។
អែហ្វូងចាបនោះ ទុកជាបានលឺពាក្យត្រចៀកកាំប្រាប់ដូច្នោះ
ក៏ពុំមានអើពើធ្វើតាមឡើយ នាំគ្នាព្រងើយកន្ដើយដោយភាពកំជិល
ភាពសប្បាយ មិនយល់ក្ដីទុក្ខទៅខាងមុខ នឹង បៀតបៀនខ្លួនឡើយ លុះនៅយូរមក
ក្រចៅធ្មៃនោះ ដុះចំរើនធំឡើងដល់ចាស់កំនត់ពេញការ ចៅម្ចាស់ចំការ
ក៏កាប់យកទៅកូតថ្ពូតជាខ្សែ ហើយចងជាសំណាញ់
បានជាលប់យកទៅដាក់ចាបនៅទីវាលមួយ។ ចាបទាំងឡាយ មិនស្គាល់ជាលប់
បានឃើញស្រូវដែលគេបាចសាចជានុយ ក៏នាំគ្នាចុះស៊ី
នាយលប់ក៏ទាញលប់វាត់ក្រសោបរួបយកចាបទាំងហ្វូងនោះបាន
ហើយចាប់ដាក់ទ្រុងយកទៅលក់ទៅប្រហារស៊ីហោង។
អែចាបទាំងឡាយ កាលត្រូវលប់ ត្រូវទ្រុងគេហើយ
ទើបនាំគ្នាគិតដល់អោវាទនៃសត្វត្រចៀកកាំដែលបាននិយាយប្រាប់
អោយគិតបំផ្លាញគ្រប់ធ្មៃ គ្រាប់ក្រចៅ កុំអោយដុះបាន
ហើយខ្លួនពុំនាំពាក្យអើពើធ្វើតាមទៅប្រមាទគ្រាប់ធ្មៃ
គ្រាប់ក្រចៅថា មិនអាចចងព័ទ្ធខ្លួនបានទេ អីលូវនេះ
ត្រូវដូចពាក្យត្រចៀកកាំនោះហើយ អោយើងអើយ
ផុតផ្លូវកែខៃដល់នូវអាយុខ័យក្ស័យវិនាសពិតហើយ ទោសនេះនឹងបន្ទោសនរណា
គឺបន្ទោសខ្លួនអែង មិនតាមអោវាទក្រចៀកកាំ ដែលពោលប្រាប់ពោលប្រើនោះអែង។
ចាបទាំងឡាយ ក៏សោកស្ដាយគំនិតស្ដាយជីវិតពន់ពេក
នាំគ្នាស្រែកទ្រាំតាមយថាកម្មហោង។
រឿងនេះ
បានគតិដល់បុគ្គលអ្នកមិនយល់ក្ដីអន្ដរាយនឹងមកដល់ខ្លួន
ទោះមានគេប្រាប់ក៏មិនជឿ មិនស្ដាប់ មិនប្រព្រឹត្ដទៅតាម
បានក្ដីប្រមាទថាសត្រូវនៅឆ្ងាយនៅតូច មិនមកដល់ខ្លួនទេ
ដូចយ៉ាងរោគពិស កាលកើតនៅតូចមិនទាន់ចេញកំលាំងនោះ
មិនគិតខ្វល់ខ្វាយរកពេទ្យហ្មគ្រូថ្នាំអោយមើល អោយរក្សាខ្លួនទេ
ប្រមាទនៅទាល់តែរោគពិសនោះ កើតកាយ ផ្សាយពិសពេញកំលាំង
បាននូវក្ដីទុក្ខវេទនា ជាសហ័សមួយទៀត
ដូចបុគ្គលពាលធ្វើនូវអំពើបាបកម្ម បើបាបនោះនៅមិនទាន់អោយផល
ក៏សំគាល់ថាបាបគ្មាន ថាបាបផ្អែមដូចទឹកឃ្មុំ លុះបាបនោះ
អោយផលដល់កាលណា ទើបស្រែកទួញ យំរងទុក្ខក្នុងកាលនោះ។
បទនេះរួមដោយពាក្យបាលីក្នុងលោកនីតិថា៖
មធុវ
បញ្ញតិ ពាលោ យាវ បាបំ ន បច្ចតិ យទា ច បច្ចតិ បាបំ ថេ ទុក្ខំ និគច្ឆតិ។ ប្រែថា៖
បាបពុំទាន់អោយផលដល់កាលណា ពាលគិតថាបាបនោះដូចទឹកឃ្មុំ លុះបាបកម្មអោយផលដល់ប្រជុំ ទើបពាលរងទុក្ខធំក្នុងកាលនោះ។
បាបពុំទាន់អោយផលដល់កាលណា ពាលគិតថាបាបនោះដូចទឹកឃ្មុំ លុះបាបកម្មអោយផលដល់ប្រជុំ ទើបពាលរងទុក្ខធំក្នុងកាលនោះ។
ចប់តំរាប្រមាទសត្រូវនៅតិចតូចឆ្ងាយ
ជាគតិទី៥៤
ប្រភព៖ មណ្ឌលវប្បធម៌ខ្មែរនៅស្វីស
No comments:
Post a Comment