គតិលោក ឬច្បាប់ទូន្មានខ្លួន ភាគ៩
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
មានព្រានសន្ទូចម្នាក់
ថ្ងៃមួយនាំកូនទៅស្ទូចត្រីនៅទីស្ទឹងមួយ លុះស្ទូចទៅសន្ទូចនោះ
ធ្លាក់ទៅព័ទ្ធជាប់ នឹង ដង្គត់ឈើក្នុងទឹក
ចៅព្រានវាត់ឡើងសំគាល់ថាត្រូវត្រីហើយ លុះវាត់ទាញមិនរួចក៏នឹកថា
ត្រូវត្រីធំទើបប្រាប់ទៅកូនថា យើងមានលាភបានត្រីធំហើយ
នឹងលើកយកពុំរួច មានតែអញចុះទៅមុជចាប់យកទើបបាន
បើដូច្នេះកូនអែងទៅប្រាប់ម៉ែអែង អែផ្ទះអោយដឹងថា យើងបានត្រីធំណាស់
អោយម៉ែដើរបង្កហេតុជំលោះនឹងពួកញាតិ នឹង ពួកព្រៀងលានដែលនៅជិតខាង
អោយកើតទាស់ទែងគ្នាឡើង
ជាការកាល់ហាមពួកអស់នោះកុំអោយមកសុំត្រីយើងបាន
អែចៅកូនទទួលពាក្យហើយ រត់ត្រង់ទៅផ្ទះ
ដល់ហើយក៏ថ្លែងសេចក្ដីនោះប្រាប់ម្ដាយ
តាមពាក្យអូវពុកបង្គាប់មកនោះសព្វប្រការ អែនាងភរិយាចៅព្រាន
បានស្ដាប់ហេតុដូច្នោះហើយ ក៏ដោះអាវចេញពីខ្លួន
យកក្រមាមកចោមពុងស្លៀកសំពត់សំយេះក្រោមនាកី លាត់សំពត់លើជង្គង់
យកធ្យូងឆ្នាំងសំលលាបមុខ ធ្វើអាការដូចស្រីឆ្កួត
ហើយដើរទៅកាន់ផ្ទះពួកញាតិសន្ដានព្រៀងលាន ដែលនៅជិតខាង។
អែបណ្ដាប្រុសស្រីជាញាតិ បានឃើញអាការកិរិយាប្លែកដូច្នោះ
ក៏នាំគ្នាសួរថា ហងអើយហងម្ដេចហងមកធ្វើអំពើអាក្រក់
យកធ្យូងឆ្នាំងមកលាបមុខដូច្នេះ។ អែមេនោះនិមិត្ដតែញាតិណាសួរដូច្នេះ
ក៏ស្រែកជេរបញ្ចោរទៅថា ខ្មោចមេចោរអាចោរអស់នេះ
ចុះវាធ្ងន់ក្បាលអ្វីវា ថ្វីបើអញលាបធ្យូង តើអញទៅធ្វើអ្វីវា
ល្អអាក្រក់តើវាទើសក្បាលម្ដាយអាពុកវា រឺខ្មោចមេចោរ
អាចោរអស់នេះពេញជាខូច។ អែពួកញាតិទាំងឡាយ
បានលឺមេនោះជេរប្រទេចផ្ដាសាអិតហេតុដូច្នោះ
អ្នកខ្លះអត់មិនបានក៏ជេរតបទៅ កើតជាអធិករណ៍ឈ្លោះប្រកែកឡើង
អ្នកខ្លះខឹង ក៏ធ្វើរឿងរ៉ាវប្ដឹងដល់សាលាចៅក្រម ៗ
អោយកោះបកតួនាងនោះមកជំនុំជំរះតាមរឿងចោទ
រកទៅឃើញទោសនាងនោះជាអ្នកដើរបង្កហេតុ
ទើបចៅក្រមសាលាកាត់ពិន័យលក់តាមសក្ដិតូចសក្ដិធំ
តាមទោសដែលខ្លួនជេរគេអិតទោសនោះអែង។
ថ្លែងអែចៅព្រានជាប្ដី
កាលប្រើកូនអោយទៅប្រាប់ម្ដាយវានោះ
ក្រោយនោះចៅព្រានស្រាតសំពត់ដាក់លើច្រាំង
ហើយមុជចុះទៅតាមខ្សែសន្ទូចដើម្បីនឹងចាប់ត្រី
លុះមុជទៅដល់ដង្គត់ឈើក្រោម ឈើនោះប៉ះមកត្រូវភ្នែកដូចគេចាក់ចំចុងកន្ទុយភ្នែក
ខំស្ទាបរកត្រីមិនឃើញ មានតែរិសឈើជាប់សន្ទូច ទើបខំងើបឡើងវិញ
យកដៃខ្ទប់មុខដោយឈឺភ្នែកមហិមា ខំវារឡើងនឹងយកសំពត់ស្លៀក។
អែសំពត់នោះសោត កាលចៅព្រានមុជទឹកទៅ ត្រូវខ្យល់កំបុតត្បូងកួចទំលាក់
ទៅក្នុងទឹក ទឹកក៏កួចយកសំពត់នោះអន្ដរធានទៅហោង។
ចៅព្រានបានក្ដីវេទនាដោយរងា ដោយឈឺភ្នែក
នឹងទៅផ្ទះក៏ពុំបាន ព្រោះប្រាណអាក្រាត ខ្មាសអ្នកស្រុក
នឹងទ្រាំនៅត្រាំក្នុងទឹករងាណាស់
ទើបព្រានឡើងទៅលាក់ខ្លួនពួននៅក្នុងព្រៃ ទំរាំអស់សែងថ្ងៃ នៅរង់ដល់ពេលយប់ទើបបានទៅផ្ទះ
ដោយនាងប្រពន្ធអុជភ្លើងភ្លឺ ស្រែកហៅប្រពន្ធអោយបោះសំពត់មួយមកស្លៀក
ទើបឡើងទៅបាន ហើយក៏និយាយពី ក្ដីទុក្ខវិនាសទ្រព្យដោយគេលក់ព្នៃ
ប្រាប់គ្នាទៅតាមរឿងដែលខ្លួនធ្វើខុសនោះអែង ជនទាំងពីរក៏បានក្ដីវិនាសផ្លូវទាំងពីរប្រការ
គឺផ្លូវព្រៃក៏ពុំមានត្រី សំពត់ស្លៀកក៏អន្ដរធានដោយខ្យល់កួចយកទៅ
ភ្នែកក៏បែក ដោយត្រូវនឹងដង្គត់ឈើនោះ អែផ្លូវផ្ទះក៏វិនាស
ដោយពួកញាតិគេខឹង គេប្ដឹងបង់ទ្រព្យធន ដោយចាញ់ក្ដីគេផង
ម៉្លោះហើយក៏នាំគ្នាសោកសៅក្ដៅចិត្ដ ដោយគំនិតគិតខុសនោះហោង។
រឿងនេះ បានគតិដល់បុគ្គលកំនាញ់លាភភ័យក្រែងគេមកសុំត្រីខ្លួន
ប្រាជ្ញគប្បីប្រកបគតិទៅទៀតចុះ។
|
ព្រានអើយព្រានព្រាហ្មណ៍
|
សន្ទូចជាប់រាមព្រាហ្មណ៍ថាត្រីធំ
|
|
កើតក្ដីហួងហែង ភ័យក្រែងគេសុំ
|
បង្កហេតុជំ - លោះឡើងគ្រប់ឋាន។
|
|
កើតកាលកិណី ផ្លូវផ្ទះកើតក្ដី
|
បាញ់បង់ធនធាន ផ្លូវព្រៃខ្យល់ផាត់
|
|
សំពត់ពីប្រាណ ត្រីសោតពុំបាន
|
សាភ្នែកបែកអើយ។
|
ចប់តំរាហួងលាភដែលពុំទាន់ឃើញ
ជាគតិទី៥៥
ប្រភព៖ មណ្ឌលវប្បធម៌ខ្មែរនៅស្វីស
No comments:
Post a Comment