គតិលោក ឬច្បាប់ទូន្មានខ្លួន ភាគ៦
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
និទាននេះមានដំណាលក្នុងក្បួនបារាំងសេស មានកាលថ្ងៃ១
ពួកអវយវទាំងឡាយគឺដៃពីរ ជើងពីរ មាត់មួយ នាំគ្នានិយាយថា «យើងសព្វថ្ងៃនេះលំបាក
នឹងប្រកបការរកស៊ីណាស់»។ ជើងទាំងពីរឆ្លើយថា «ខ្ញុំអែងនេះព្រឹកឡើងកាលណា រវល់តែនឹងដើរទៅអែនោះខ្លះ
អែនេះខ្លះមិនចេះឈប់ឈរឡើយ» ដៃទាំងពីរឆ្លើយឡើងថា «ខ្ញុំអែង ក៏រវល់មិនមានអោកាសឈប់សោះ
វៀរតែដេកលក់ទើបបានឈប់ តែភ្ញាក់ឡើងកាលណារវល់តែចាប់នេះចាប់នោះ មិនចេះអស់ដោយហោចទៅ
តែត្រឹមស៊ីបាយ ស៊ីចំណីអ្វីៗ ដៃក៏រវល់ចាប់ចំណីបញ្ចុកមាត់ដែរ» មាត់ឆ្លើយឡើងថា
«ខ្ញុំអែងក៏រវល់មិនឈប់ដូចគ្នា
តែភ្ញាក់ឡើងកាលណា ចរចានិយាយថានេះថានោះទៅផ្សេងៗ ដោយហោចទៅតែត្រឹមបរិភោគអ្វីៗ
មាត់ក៏រវល់ទំពា រវល់លេបអាហារបញ្ចូលទៅ ការភ្នាក់ងារខ្ញុំអែងមានសភាពយ៉ាងនេះ»។ ជើងដៃបានលឺដូច្នោះ
ក៏សួរទៅមាត់ថា «អាហារនោះ
តើធ្លាក់ទៅនៅលើរូបណា? មាត់ប្រាប់ថា «អាហារអស់នោះ តែស៊ីហើយ ក៏ធ្លាក់ទៅនៅលើក្រពះទាំងអស់»។ អើសព្វអាហារ
ដែលពួកយើងបានមកដោយដើរដោយចាប់កាន់ដោយទំពា ហើយលេបចូលទៅ គឺទៅនៅលើក្រពះទាំងអស់
អាក្រពះនោះតើជាវាមកជួយធ្វើការអ្វីខ្លះដែរ រឺវានៅស្ងៀមព្រងើយកន្ដើយទេ? មាត់ប្រាប់ថា
«អាក្រពះនោះវានៅស្ងៀមទទេទេ
វានឹងបានជួយកិច្ចអ្វីក៏អិតអង្គឺមាន។
ទើបជើងឆ្លើយឡើងថា «អញរវល់ដើរទៅរកស៊ីបានអាហារៗ
នោះក៏គួរធ្លាក់មកលើអញអេះ នេះម្ដេចឡើយក៏បានទៅអាក្រពះ ដែលវានៅស្ងៀមនោះវិញ
បើដូច្នេះពីថ្ងៃនេះទៅ អញលែងដើររកស៊ីទៀតហើយ» អែដៃក៏ពោលថា
អញខំធ្វើការសព្វសារពើសព្វថ្ងៃនេះ អាហារសោត ក៏ធ្លាក់បានទៅលើអាក្រពះនោះវិញ
បើដូច្នេះពីថ្ងៃនេះទៅ អញលែងចាប់ពាល់កាន់អ្វីៗហើយ ទុកអោយអាក្រពះវាចេញមកធ្វើការដាំស្លដាក់ពោះវាចុះ» អែមាត់ក៏ពោលឡើងថា
«អញសោតខំនិយាយជេរពោលប្រទេច
ខំស៊ី ខំទំពា ខំលេប អែអាហារក៏ពុំតាំងនៅលើខ្លួនអញ វាត្រលប់បានទៅអាក្រពះនោះវិញ
អាក្រពះវាគ្មានជួយធ្វើការអ្វីសោះ អើពីថ្ងៃនេះទៅ អញលែងនិយាយ លែងពោល
លែងទំពាស៊ីអ្វីៗហើយ ទុកអោយអាក្រពះ វាក្រៀមស្វិតពោះវាចុះទើបសមមុខវា
ដែលវាកំជិលធ្វើការនេះ»។
អែអវយវទាំង៣ និយាយត្រូវគំនិតគ្នាហើយទើបចូលដេកលើគ្រែ
លែងប្រកបការជាភ្នាក់ងារខ្លួនទីទៃៗពីថ្ងៃនោះហោង។ អែក្រពះនោះកាលអវយវក្រៅមិនបញ្ជូនអាហារទៅអោយដូច្នោះហើយ
ក៏កើតស្ងួតក្រៀម ភ្លើងតេជោធាតុពុំមានអាហារ នឹងដុតផ្សាយទៅសព្វសកលកាយបាន
សកលកាយនោះ កាលបើពុំមានរសអាហារនឹងផ្សាយហើយ វាយោធាតុក៏មានកំលាំងអាចផាត់អបោធាតុ
អោយរីងស្ងួតស្វិតទៅខ្លះ កាលបើធាតុប្រែប្រួលពុំប្រក្រតីហើយ អែអវយវទាំងឡាយក៏ស្វិតស្គមរីងទៅ
វាតសមុដ្ឋានាពាធ ក៏បៀតបៀនធ្វើអោយចុកសៀតទៅផ្សេងៗ អែដៃជើងមាត់ទាំង៣ពួក
កាលណាបើកើតវិបត្ដិដល់ខ្លួនទីទៃៗហើយ ពុំអាចនឹងតាំងនៅជាប្រក្រតីបាន
ទើបមកប្រជុំគ្នាវិញទៀតថា ពួកយើងតាំងតែពីលើកលែងប្រកបការ មិនបញ្ជូនអាហារទៅអោយអាក្រពះនោះ
ឥលូវនេះវាស្វិតស្ងួតពុំបានផ្សាយរសជាតិអាហារដល់ពួកយើងឡើយ ពួកយើងបានក្ដីស្គាំងស្គមទ្រមទ្រុឌគ្មានកំលាំងសោះ
មិនតែប៉ុណ្ណោះដាលកើតជារោគចុកសៀត រួយអស់សាច់សរសៃថែមទៀត អើបើពួកយើងបង្អត់អាហារ
អាក្រពះយ៉ាងនេះ ហើយនឹងអន្ដរធានវិនាសទៅទាំងអស់គ្នាមិនខាន ព្រោះក្រពះគ្មានអាហារជាកំលាំង
នឹងផ្សាយរសជាតិដល់យើងនេះអែង បើដូច្នេះពួកយើងត្រូវប្រកបការតាមភ្នាក់ងាររៀងខ្លួនដូចកាលមុនវិញចុះ
ទើបក្រពះវាផ្សាយរសជាតិដល់ពួក យើងវិញ ពួកអវយវពិគ្រោះឃើញក្ដីទុក្ខទោសព្រមគ្នាដូច្នោះហើយ
ជើងក៏ក្រោកដើរទៅប្រកបការតាមដើម ដៃសោតក៏ចាប់ពាល់ធ្វើការងារតាមដើម
មាត់សោតក៏ហានិយាយស្ដី ហាស៊ីបាយចំណីដូចកាលមុនវិញហោង។ អែក្រពះកាលបានអាហារដាក់ដូចមុនហើយ
កើតមានកំលាំងផ្សព្វផ្សាយរសជាតិនោះទៅសព្វសព៌ាង្គកាយ ដៃជើងមាត់ក៏បានក្ដីសុខសប្បាយឡើង
ដូចប្រក្រតីតាមកាលមុននោះវិញហោង ។
រឿងនេះបានគតិដល់បណ្ដាអាណាប្រជាជនទាំងឡាយក្នុងប្រទេសរាជបុរី
ទុកអវយវគឺដៃជើងមាត់ អែក្រពះនោះទុកជាមហាក្សត្រាធិបតីមែន បើអាណាប្រជាជនទាំងឡាយ
មិនថ្វាយសួយសារអាករប្រាក់ពន្ធដារថ្លៃរាជការហើយ មហាក្សត្រាធិបតីនឹងដល់នូវក្ដីក្រីក្រ
ពុំមានប្រាក់សំរាប់ ប្រកបការរក្សាព្រះនគរ នឹងចិញ្ចឹមក្រមការតាមក្រសួងទាំងឡាយ
មានក្រុមយោធាទាហានជាដើម កាលបើស្ដេចគ្មានក្រុមមន្រ្ដីសេនាបតី គ្រប់ក្រសួងហើយនឹងផ្សាយអំណាចរក្សាអាណាប្រជាជន
ក្នុងប្រទេសខ្លួនទៅម្ដេចបាន ពួកចោរពួករាជបច្ចាមិត្រ ដឹងថាព្រះនគរពុំមានអំណាចហើយ
វានឹងនាំគ្នាលើកមកបុកបែនប្លន់ញាំញីចាប់មហាក្សត្រិយ៍ នឹងពួកអាណាប្រជានុរាស្រ្ដយកជាឈ្លើយ
ជាខ្ញុំគេអស់ទៅ បាននូវក្ដីទុក្ខវេទនាព្រាត់ប្រាសចាកភូមិ ចាកលំនៅទៅផ្សេងៗ
ដូចគ្នានឹងក្រពះដែលពុំមានអាហារតាំងនៅ នឹងផ្សាយរសជាតិទៅដល់អវយវតូចធំពុំបាននោះអែង
ពិតមានមហាក្សត្រាធិរាជពុំបានរកស៊ីជួយធ្វើការរាស្រ្ដ នៅតែក្នុងវាំងក្នុងដំណាក់ដូចគ្នា
នឹងក្រពះពុំបានជួយធ្វើការពួកអវយវនោះអែង។ អ្នកមានបញ្ញា គួរពិចារណាមើលចុះមហាក្សត្រាធិរាជនោះ
ត្រូវតែអវយវខាងក្រៅ គឺអាណាប្រជានុរាស្រ្ដថ្វាយ សួយសារអាករ បង់ប្រាក់ថ្លៃ
ពន្ធបំរុងអោយមហាក្សត្រិយ៍ លោកនឹងបានចំណាយចែកចាយសាងព្រះនគរអោយមាំមួនខ្លួនរាស្រ្ដ
នឹងបានក្ដីសុខអិតទុក្ខភ័យ ដែលកើតអំពី ពួកពាលវាកំហែងនោះហោង គួរបង់ប្រាក់ជូនរាជការហើយពួកយើងជារាស្រ្ដទាសក្នុងព្រះនគរ
កុំពោលថាមហាក្សត្រិយនៅទំនេរឡើយ។
ចប់តំរាគតិរាស្រ្ដបង់ប្រាក់ពន្ធទី៣៤
ចប់គតិលោកភាគទី៦
ប៉ុណ្ណេះ
ប្រភព៖ មណ្ឌលវប្បធម៌ខ្មែរនៅស្វីស
No comments:
Post a Comment