គតិលោក ឬច្បាប់ទូន្មានខ្លួន ភាគ៩
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
មានបុរសកំលោះម្នាក់
ឈ្មោះចៅស្ពាយធាតុនៅក្នុងជនបទមួយ មានចិត្ដស្រលាញ់នាងកុលធីតាម្នាក់
ចង់បានជាភរិយា។ នាងកុលធីតានោះមានរូបសោភា
ជាទីគាប់ចិត្ដនៃក្មេងកំលោះទាំងឡាយ នៅក្នុងភូមិនោះ។
បណ្ដាក្មេងកំលោះទាំងឡាយសឹងចង់បាននាងធីតានោះគ្រប់ៗគ្នា
លុះនៅយូរមកនាងកុលធីតានោះមានជំងឺឈឺស្គមលឿង
ក៏ធ្វើកាលកិរិយាក្ស័យបង់។ ពួកញាតិនឹងមាតាបិតា
នាំយកសពនាងនោះទៅដុតនៅទីប៉ាឆា តាមទំនៀមវង្សព្រាហ្មណ៍។
កាលនោះមានចៅកំលោះម្នាក់ឈ្មោះចៅសមរណមានព មានចិត្ដស្ម័គ្រប្រតិព័ទ្ធ
នឹងរូបនាងធីតានោះក្រៃពេកណាស់ គ្រាន់តែបានដឹងថា
នាងកុលធីតានោះស្លាប់ភ្លាមហើយ
ក៏មានសេចក្ដីសោកស្ដាយអាលោះអាល័យក្រៃពេក
ទើបចាត់ចែងតែងអាត្មាទៅកាន់ព្រៃប៉ាឆា វេលានោះពួកញាតិទាំងឡាយ
ដំកល់សពនៅលើជើងថ្ករ ពុំទាន់បូជាភ្លើងហើយនាំគ្នាទៅអាស្រ័យបាយអែផ្ទះទាំងអស់គ្នា
ពុំមាននរណាមួយនៅរក្សាសពនោះឡើយ។ អែចៅសមរណមានពបានឃើញក្ដារមឈូស
នាងធីតាលើជើងថ្ករ អិតមាននរណានៅកំដរដូច្នោះ ក៏លបបើកគ្របភ្ងាស
ហើយចូលទៅដេកអោបសពនាងធីតានៅក្នុងក្ដារដោយចិត្ដស្នេហាស៊ូស្លាប់ជាមួយនឹងនាងនោះអែង។
អែពួកញាតិទាំងឡាយ កាលបើរួចកិច្ចបាយហើយ
គេក៏នាំគ្នាមកដុតសពនាងធីតានោះតាមប្រវេណី។
សពទាំងពីរក៏លាយឆ្អឹងចូលជាមួយគ្នាហោង។
ថ្លែងពីចៅស្ពាយធាតុ កាលបានដឹងថា
នាងធីតាធ្វើកាលកិរិយាស្លាប់ហើយ ក៏មានសេចក្ដីសោកស្ដាយ
ដោយក្ដីស្នេហាខ្លាំងក្រៃ ទើបចេញចាកគេហដ្ឋានទៅកាន់ប៉ាឆា
តាំងសោកអាល័យអង្គុយយំនៅទីដុតខ្មោចនោះ ហើយក៏រើសធាតុដាក់ថង់
ដោយគិតថា នឹងយកឆ្អឹងនាងធីតានោះទៅអោយព្រះមហាអិសីលោកប្រោះជុបអោយ
ហើយយកធ្វើជាភរិយា
មិនដឹងជានាងធីតាមានគេដេកស្លាប់ជាមួយឆ្អឹងធាតុនៅលាយជាមួយគ្នាឡើយ។
ចៅស្ពាយធាតុ ក៏តាំងប្រមូលធាតុទាំងអស់ដាក់ថង់
ហើយស្ពាយដើរទៅកាន់ព្រៃហិមពាន្ដ លុះទៅដល់ទីអាស្រមមហាអិសី
ក៏ធ្វើអាការៈទោមនស្សតូចចិត្ដ
ចូលទៅក្រាបសំពះព្រះអីសីថ្លែងសេចក្ដីថា «បពិតព្រះករុណាម្ចាស់!
ខ្ញុំព្រះករុណានេះ ជាមនុស្សកំព្រា អីលូវភរិយាស្លាប់ចោលបង់
ព្រះគុណអើយ! នាងភរិយានេះជាទីស្រលាញ់ពេញចិត្ដខ្ញុំព្រះករុណាក្រៃពេកណាស់
បានជាខំស្ពាយធាតុ យកមកដល់ព្រះករុណា
សូមព្រះករុណាមេត្ដាប្រោសប្រោះជីវិតនាងអោយរស់ដូចដើមវិញ
ខ្ញុំព្រះករុណា នឹងបាននៅជាមួយគ្នាតទៅ»។
អែព្រះមហាមុនីបានស្ដាប់ពាក្យចៅស្ពាយធាតុដូច្នោះ
ក៏អានិតមេត្ដាទើបទទួលថា «អើចៅចាំយើងប្រោះអោយ»
ថាហើយក៏តាំងសមាធិបរិកម្មព្រះវេទប្រោះធាតុនោះ។
អែធាតុនាងធីតា នឹងធាតុចៅសមរណមានព កាលបើត្រូវរិទ្ធិព្រះវេទ
វិសេសហើយ ក៏កើតឡើងជារូបប្រាកដទាំងពីរ ចំពោះមុខមហាអីសី
ៗបានយល់រូបស្រ្ដី និងបុរសដូច្នាះ ក៏សួរទៅចៅស្ពាយធាតុថា «អើចៅអើយ
កាលដើមចៅប្រាប់យើងថាប្រពន្ធជាទីគាប់ចិត្ដស្លូតត្រង់នឹងខ្លួន
ស្លាប់ទៅតែម្នាក់អែងទេ អីលូវ នេះម្ដេចក៏ឃើញរូបដល់ទៅពីរយ៉ាងនេះ
រូបប្រុសនេះគេជាប្ដីនាងនេះទេដឹង ចៅអែងទៅរើសយកធាតុគេផ្ដាសមកដូច្នេះ
តើយើងនឹងលើកនាងធីតាអោយទៅចៅអែងម្ដេចបាន។
ចៅស្ពាយធាតុបែរទៅឃើញរូបប្រុសនៅរួមនឹងនាងធីតាដូច្នោះ
ក៏អន់ចិត្ដគិតថាការនេះមិនសំរេចដល់ខ្លួនហើយ
តែមិនសុខចិត្ដទើបពិតពុទ្ធដិការថា «ករុណាម្ចាស់
នាងនេះរស់ឡើងបានក៏ព្រោះខ្ញុំករុណាខំអុស្សាហ៍ព្យាយាមនាំយកធាតុវាមកដល់ព្រះករុណា
ហើយបាននិមន្ដព្រះករុណាអោយប្រោះដូច្នេះត្រូវព្រះករុណាប្រទានអោយខ្ញុំហោង»។
ព្រះមហាអិសីក៏តបថា «ការនេះនឹងលើកអោយដល់ចៅអែងពុំទាន់បាន
ព្រោះមានប្រុសពីរនាក់យ៉ាងនេះ តោងសួរចិត្ដស្រីកណ្ដាលសិន
ជាចិត្ដនាងតើព្រមស្ម័គ្រទៅនឹងប្រុសណា» ថាហើយព្រះសីលា
ក៏សួរទៅនាងធីតានោះថា «អើនាង
ចៅនេះគ្នាខំខ្មីឃ្មាតស្ពាយធាតុនាងអែងយកមកអោយប្រោះ
ដើម្បីនឹងយកជាភរិយា អីលូវនាងអែងរស់ហើយតែមានប្រុស កើតរួមជាមួយផង
ដូច្នេះតើនាងអែង នឹងទទួលយកប្រុសណាជាប្ដី ចូរថាទៅមើល
យើងនឹងផ្សំផ្គុំអោយ»។
អែនាងធីតាក៏ពិតពុទ្ធដិកាថា «ខ្ញុំព្រះករុណាយល់ឃើញថាអ្នកបងស្ពាយធាតុនេះគាត់មានគុណវិសេសទុកស្មើបិតាបង្កើតខ្លួនហើយ
តែអ្នកបងដែលស្លាប់ជាមួយរស់ជាមួយនេះ ឃើញចិត្ដវិសេសណាស់
ក្នុងលោកនេះរកចិត្ដប្រុសយ៉ាងនេះពុំមាន
ហេតុនេះត្រូវព្រះករុណាផ្សំផ្គុំខ្ញុំនឹងអ្នកបង សមរណមានពនេះចុះ
អែអ្នកបងស្ពាយធាតុនោះ ខ្ញុំទុកគាត់ជាបងធម៌ រឺជាបងបង្កើតទៅចុះ
ព្រោះគាត់មានគុណបាននាំយកធាតុខ្ញុំមកអោយព្រះករុណាប្រោះរស់រួចបាន
ដោយសភាពយ៉ាងនេះ។ អែព្រះអីសីបានស្ដាប់សំដីនាងធីតាថាដូច្នោះ
ក៏យល់ត្រឹមត្រូវពិតមែន ទើបផ្សំនាងធីតានោះអោយជាភរិយានៃ ចៅសមរណមានព
តាំងចៅស្ពាយធាតុអោយជាបងធម៌ ស្រេចហើយក៏អោយអ្នកទាំង៣
ធ្វើដំនើរវិលទៅស្រុកវិញហោ ង។
រឿងនេះបានគតិដល់បុគ្គលយល់តែផ្លូវបានលាភចំណែកមួយ
មិនដឹងជាលាភនោះមានអាការយ៉ាងណាៗ ប្រាជ្ញមានបញ្ញាគួរគិតទៅទៀតចុះ។
|
ជនអើយជនជាតិ
|
ជនខំខ្មីឃ្មាត
|
ស្ពាយធាតុយាត្រា
|
|
ទៅរកតាបស
|
អោយប្រោះកញ្ញា
|
ដោយចិត្ដគិតថា
|
|
បានខ្លួនជាប្ដី។
|
||
|
មិនដឹងមារយាទ
|
ឆ្អឹងប្រុសលាយជាតិ
|
នឹងធាតុប្អូនស្រី
|
|
ស្រាប់តែលោកប្រោះ
|
រូបរស់ជាថ្មី
|
ឃើញរូបប្អូនស្រី
|
|
មានប្ដីទៅហើយ។
|
||
|
ស្កុនអើយស្កុនស្កាត់
|
ស្កុនសោកវិបត្ដ
|
ខានបានរួមខ្នើយ
|
|
មិនដឹងកលស្នៀត
|
កន្លៀតប្អូនឡើយ
|
បានគូកៀកកើយ
|
|
រួមរស់វេណី។
|
||
|
បង់អើយបង់ជាតិ
|
បំនាច់ស្ពាយធាតុ
|
មកដល់យោគី
|
|
អីលូវបានគេ
|
នឿយតែអិន្រ្ទិយ
|
សាច់មិនបានស៊ី
|
|
យកឆ្អឹងព្យួរក។
|
ចប់តំរាសាច់មិនបានស៊ី
យកឆ្អឹងព្យួរក ជាគតិទី៦៣
ប្រភព៖ មណ្ឌលវប្បធម៌ខ្មែរនៅស្វីស
No comments:
Post a Comment