គតិលោក ភាគ៩: រឿង៖ សញ្ជីមានពប្រោះខ្លា - Khmer-Reading

Khmer-Reading

បណ្ដុំនៃចំនេះដឹង និងគំនិត

Post Top Ad

Sunday, March 25, 2018

គតិលោក ភាគ៩: រឿង៖ សញ្ជីមានពប្រោះខ្លា


គតិលោក ឬច្បាប់ទូន្មានខ្លួន ភាគ
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
រឿងសញ្ជីមានពប្រោះខ្លា

មាន​ចៅ​មា​នព​ម្នាក់​ឈ្មោះ​ សញ្ជី​វ​មា​នព​បាន​ទៅ​រៀន​សិល្ប​វិទ្យា​គម​ ក្នុង​សំណាក់​អាចារ្យ​ទិសា​បា​មោក្ខ​ព្រាហ្មណ៍​ រៀន​បាន​ចេះ​វិជ្ជា​ផ្សេង​ៗ​។ ថ្ងៃ​មួយ​ចៅ​មា​នព​នាំ​បណ្ដា​ភឿន​សិស្ស​ដូច​គ្នា ៤-​៥ នាក់​លា​អាចារ្យ​ទៅ​លេង​ព្រៃ​ លុះ​ទៅ​ដល់​ព្រៃ​ស្រោង​​មួយ​ ឃើញ​សាក​សព​ខ្លា​ទើប​នឹង​ស្លាប់​ថ្មី​ៗ​ ចៅ​មា​នព​ចង់​ល្បង​សីល្ប​សាស្រ្ដ​ខ្លួន​ ទើប​និយាយ​ប្រាប់​ភឿន​ថា​ យើង​នឹង​សេក​មន្ដ​ប្រោះ​ខ្លា​នេះ​អោយ​រស់​វិញ​បាន​ អ្នក​ទាំង​ឡាយ​ចាំ​មើល​ចំណេះ​យើង​ចុះ​។ អែ​ពួក​ភឿន​ទាំង​ឡាយ​លឺ​ដូច្នោះ​ ក៏​ឃាត់​រាល់​គ្នា​ថា ខ្លា​នេះ​ជា​សត្វ​ស៊ី​សាច់ មិន ត្រូវ​ប្រោះ​អោយ​វា​រស់​ឡើង​ទេ​ តែ​រស់​ឡើង​ហើយ​វា​មិន​ដឹង​គុណ​នរ​ណា​ទេ​ វា​នឹង​ខាំ​ អ្នក​នោះ​វិញ​ ហេតុ​ដូច្នោះ​កុំ​ទៅ​ប្រោះ​វា​ឡើយ​ បើ​អ្នក​អែង​មិន​ស្ដាប់​ពាក្យ​យើង​ឃាត់​នេះ​ យើង​នឹង​នាំ​គ្នា​រត់​ឡើង​ដើម​​ឈើ​ ចោល​អ្នក​អែង​ក្នុង​កាល​អីលូវ​នេះ​អែង​ហើយ​។
អែ​ចៅ​មានព​ក៏​ថា បើ​អ្នក​អែង​ខ្លាច​ខ្លា​ហើយ​ចង់​រត់​ចោល​យើង​ក៏​តាម​ចិត្ដ​ចុះ​ យើង​មិន​ស្ដាប់​ពាក្យ​អ្នក​អែង​ឃាត់​នោះ​ទេ​ យើង​នឹង​ប្រោះ​ខ្លា​នេះ​អីលូវ​នេះ​អែង​ ថា​ហើយ​ក៏​តាំង​រាយ​មន្ដ​សូត្រ​ប្រោះ​ខ្លា​នោះ​អែង អែ​ពួក​ភឿន​ទាំង​ឡាយ​កាល​បើ​ឃាត់​ចៅ​មានព​មិន​ស្ដាប់​ហើយ​ ក៏​នាំ​គ្នាឡើង​ដើម​ឈើ​ទាំង​អស់​គ្នា​ហោង​។ អែ​ខ្លា​នោះ​ លុះ​ត្រូវ​វេទ​មន្ដ​ចៅ​សញ្ជីវ​មា​នព​ហើយ​ ក៏​មាន​ជីវិត​រស់​ឡើង​ ហើយ​ឃើញ​មា​នព​នោះ​នៅ​ជិត​ខ្លួន​ ក៏​ស្ទុះ​ទៅ​កាច់​ក​អោន​ត្របាក់​ស៊ី​មួយ​រំពេច​ ចៅ​សញ្ជី​មានព​ ក៏​ដល់​នូវ​កាល​កិរិយា​ក្ស័យ​នឹង​ដៃ​ខ្លា​នោះ​ហោង​។ អែ​បណ្ដា​ភឿន​ទាំង​ឡាយ​ កាល​បើ​ឃើញ​ខ្លា​វា​ខាំ​ចៅ​សញ្ជីវ​មា​នព​ហើយ​ក៏​ភិត​ភ័យ​ ទើប​នាំ​គ្នា​ចុះ​ចាក​ព្រឹក្សា​រត់​ទៅ​ស្រុក​ទៅ​ប្រាប់​អាចារ្យ​ទិសា​បា​មោក្ខ​តាម​រឿង​ខ្លា​វា​ខាំ​ចៅ​សញ្ជីវ​មានព​នោះ​ហោង​។
រឿង​នេះ​បាន​គតិ​ដល់​បុគ្គល​អ្នក​មិន​ស្ដាប់​អំពើ​ពាល​ ទៅ​ធ្វើ​គុណ​នឹង​ពាល ពាល​នោះ​មិន​ដឹង​គុណ​នរ​ណា​ទេ តែ​វា​បាន​អោកាស​កាល​ណា​ហើយ​ វា​ក៏​យាយី​​វិញ​ក្នុង​កាល​នោះ​ ប្រាជ្ញ​គួរ​គិត​ទៅ​ចុះ ធម្មតា​សត្វ​ស៊ី​សាច់​ដូច​យ៉ាង​ខ្លា​យ៉ាង​ក្រពើ​នោះ​ ជាតិ​មនុស្ស​យើង​មិន​ត្រូវ​ធ្វើ​គុណ​នឹង​វា​ឡើយ​ មួយ​ទៀត​អ្នក​មាន​វិជ្ជា​មិន​ត្រូវ​ទៅ​សំដែង​វិជ្ជា​នោះ​ ក្នុង​កាល​មិន​គួរ​សំដែង​ដូច​យ៉ាង​ចៅ​សញ្ជីវ​មានព​ទៅ​ប្រោះ​ខ្លា​នោះ​អែង​ ខ្លា​វា​ខាំ​វិញ​ហោង​។
រឿង​នេះ​ មាន​សេច​ក្ដី​ពិស្ដារ​ក្នុង​គម្ពីរ​មង្គល​លត្ថ​ទី​បន​អែ​ណោះ​ អញ្ជើញ​ទៅ​មើល​ចុះ​។
មាអើយមានព
ចេះសិល្បសាស្រ្ដជប​
ជីវិតខ្លាបាន
ធម្មតាខ្លាខ្លៅ
ចិត្ដខ្មៅសាមាន្យ​
មិនដឹងគេមាន
គុណលើអាត្មា។ ​
ជាសប្បុរស
ទៅជប់ទៅប្រោះ​
អោយរស់រូបា
ត្រលប់ក្រញាំ
ខាំក្បាលវិញណា​
នេះព្រោះអាត្មា
មិនស្គាល់ពិសពាល។​
ចប់តំរាសំដែងវិជ្ជាជួយសប្បុរស ជាគតិទី៦២

ប្រភព៖ មណ្ឌលវប្បធម៌ខ្មែរនៅស្វីស 

No comments:

Post a Comment

Post Top Ad