គតិលោក ឬច្បាប់ទូន្មានខ្លួន ភាគ៨
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
មានចៅម្នាក់នៅជាខ្ញុំគេ
នាយប្រើអោយធ្វើការបំរើនៅក្នុងផ្ទះជាប្រក្រតី
អែនាយនោះមានចិញ្ចឹមមាន់ចែឈ្មោលមួយ សំរាប់រងាវយាមរាល់ៗថ្ងៃ
តែដល់ពេលមាន់នោះរងាវឡើងកាលណាហើយ គេតែងដាស់ចៅនោះប្រើអោយធ្វើការទាំងឡាយ
មានរែកទឹកស្រោចដំណាំជាដើម។ អែចៅនោះបានក្ដីលំបាកដោយការងារនាយមានកំនត់មាន់រងាវពេលក្រោកចាកនិទ្រា
ទោះខ្លួនងុយងោកចង់ដេកវិញយ៉ាងណាៗ ក៏ពុំបាន
ចៅនោះមានក្ដីរំខានទើបមកគិតថា អញខានដេកខានពួនសព្វថ្ងៃនេះ ពីព្រោះតែមាន់យាមនេះអែង
បានជានាយដាស់អោយក្រោកទៅធ្វើការ ខានដេកក្នុងវេលានិទ្រាស្រួល
បើនឹងទុកមាន់យាមអោយវារងាវយ៉ាងនេះតទៅ អញឃើញជាពិបាកណាស់
ព្រោះនាយគាត់ប្រើក្នុងកាលមាន់នេះវារងាវ
បើដូច្នេះមានតែអញចាប់មាន់យកទៅសំលាប់ចោលអោយបាត់
កុំអោយនាយគាត់អាងមាន់យាមនេះជាសញ្ញា
ទើបការអញបានស្រាលបានដេកលក់សុខសប្បាយទៅហោង
គិតហើយចៅនោះលួចចាប់មាន់យាមនោះបាន ហើយយកទៅកំពង់ទឹក
តាំងបោកប្រហារមាន់នោះស្លាប់ ហើយបោះចោលសាកសពមាន់នោះទៅក្នុងស្ទឹង បិទការណ៍នោះមិនអោយនាយដឹងលឺឡើយ
ហើយរែកទឹកវិលមកផ្ទះវិញហោង។
អែនាយនោះ កាលពីដើមបានមាន់យាមជាកំនត់
នឹងដាស់ខ្ញុំអោយទៅធ្វើការផ្សេងៗ ចាប់ដើមពីថ្ងៃអិតមាន់យាមនោះមក
គាត់ចង់ដាស់ចៅខ្ញុំអោយក្រោកទៅធ្វើការក្នុងវេលាណាៗក៏បាន
ស្រេចនឹងគាត់ត្រូវការវេលាណា ក៏ដាស់ប្រើក្នុងវេលានោះទៅ
អិតពេលដូចកាលមុនៗនោះឡើយ។
អែចៅនោះលុះត្រូវនាយប្រើអិតពេល
កើតក្ដីពិបាកលើសមុនទៅទៀត ក៏មកគិតស្ដាយមាន់យាមនោះវិញថា
កាលពីដើមគេប្រើដោយពេលមាន់រងាវ គឺតែដល់ពេលមាន់រងាវរួចហើយ
នាយគាត់ដាស់អែងអោយក្រោកទៅធ្វើការ អែងគិតថា កំពុងដេកលក់ស្រួល
ដល់អាមាន់រងាវ នាយដាស់អែងអោយទៅប្រកបការ ឃើញថាទោសខានដេកនោះ
កើតអំពីមាន់ប្រាកដ ហេតុនោះបានជាអែងចាប់វាយកទៅប្រហារបង់
នឹកថានឹងបានសេចក្ដីសុខសប្បាយខ្លះ ដល់អីលូវអិតពីមាន់យាមទៅ
នាយរឹងរិតតែប្រើអែងលើសប្រមាណ គឺពុំមានពេលវេលាឡើយ
គាត់ចង់ប្រើវេលាណា ក៏ប្រើទៅតាមចិត្ដជាម្ដង
អោអញអើយដែលអញវាយមាន់ចោលនោះ ខុសប្រាកដទៅហើយ
បើទុកមាន់នៅគ្រាន់បើជាងនេះ ព្រោះគេប្រើមាន់ពេលមានកាលវេលាខ្លះ
ចៅនោះគិតឃើញដូច្នោះ ក៏កើតក្ដីក្ដៅក្រហាយពុំសប្បាយហោង។
រឿងនេះបានជាគតិដល់បុគ្គលអ្នកផ្លាស់កន្លែងស្វែងរកក្ដីសុខ
ដល់បានទុក្ខក៏ក្ដៅក្រហាយសោកស្ដាយកន្លែងចាស់វិញ។ កើតមកជាទាសាទាសីគេហើយ
នឹងគិតថានាយគេប្រើអញឆ្នាំនេះពិបាកគឺតឹងណាស់ ដល់ឆ្នាំមុខៗ
យ៉ាងជាធូរជាងនេះទេដឹង ការគិតគ្នេរយ៉ាងនោះមិនត្រូវទេ
វិស័យខ្លួនជាខ្ញុំគេហើយ នឹងស្វែងរកក្ដីទំនេរ ក្ដីសុខអែណាមាន
គួរគិតទៅចុះ។
ខ្ញុំអើយខ្ញុំគេ
|
គិតរកទំនេរ
|
គ្មានទេណាបា
|
តែផ្លាស់កន្លែង
|
រកស្វែងសុខា
|
ក្រែងដូចតំរា
|
ចៅវាយមាន់យាម។
|
||
មួយហត្ថជាន់ មុន
|
ជាន់ក្រោយទ្វេគុណ
|
លើសមុនដប់ព្យាម
|
ដៃអើយកុំកែ
|
គង់ផ្លែរាល់ម្រាម
|
ធ្វើនេះរួចភ្លាម
|
ធ្វើនោះតទៅ។
|
មួយទៀតអ្នកខ្លះបានកន្លែងកំនាចហើយ
គិតផ្លាស់កន្លែងអោយធូរជាងមុនវិញ
ជួនទៅប្រទះលើកន្លែងកាឡកណ្ណីកំនាចលើសមុនក៏មាន ដូចមាននិទានរឿង
ប្រភព៖ មណ្ឌលវប្បធម៌ខ្មែរនៅស្វីស
No comments:
Post a Comment