គតិលោក ឬច្បាប់ទូន្មានខ្លួន ភាគ៩
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
និទាននេះមានដំណាលក្នុងក្បួនបារាំងសែស
មានសត្វលលកមួយហើរទៅបានឃើញពួកស្រមោចខ្មៅធ្លាក់ទៅក្នុងទឹក
ហែលតោងតែគ្នាអែង មានចិត្ដអានិតពួកស្រមោចនោះ ទើបទៅពាំយកមែកឈើងាប់១
មកដាក់ធ្វើជាស្ពានអោយស្រមោចអស់នោះតោងវារឡើងមកលើគោកបាន។
ស្រមោចទាំងឡាយបានរួចខ្លួនពីក្ដីស្លាប់ដោយអំណាចឈើស្ពាន
ដែលលលកដាក់អោយខ្លួនតោងវារឡើងនោះអែង។ ថ្ងៃមួយ
លលកហើរទៅទំលើមែកជ្រៃ
កាលនោះមានព្រានប្រមាញ់ម្នាក់ដើរទៅឃើញលលកទំលើមែកជ្រៃ
ក៏ប្រារព្ធនឹងបាញ់លលកនោះ អែស្រមោចទាំឡាយដឹងថាព្រានប្រមាញ់ប៉ងនឹងបាញ់លលកដូច្នោះ
ក៏នឹកដល់គុណលលកដែលបានធ្វើ នឹង ខ្លួន
ទើបនាំគ្នាវារឡើងទៅខាំជើងនាយព្រាន ដើម្បីអោយនាយព្រាននោះ
ភ្ញាក់កន្ដ្រាក់ទន្រ្ទាំជើងជាសូរអោយលឺ ឡើងដល់លលក
ៗនឹងបានដឹងខ្លួនហើយហើរទៅ។ នាយព្រាន កំពុងតែស្រងេវភ្នែកនឹងបាញ់
លុះស្រមោចឡើងរោមខាំ ក៏ធាក់ជើងលឺសូរទឹបៗ។
អែលលកបានលឺសូរសព្ទដូច្នោះហើយ ក៏បែរមើលទៅឃើញមនុស្សប៉ងនឹងយាយីខ្លួន
ទើបស្ទុះហើរចាកមែកជ្រៃនោះទៅកាន់ទីទៃផុតក្ដីស្លាប់ហោង។
រឿងនេះបានជាគតិដល់បុគ្គលអ្នកធ្វើគុណៗនោះអាចអោយក្ដីសុខវិញបាន
ប្រាជ្ញគប្បីដឹងនិទានសត្វម្រោមអោយទុក្ខ ដល់សត្វសិង្ហតោ
ក្ដីទុក្ខនោះបានមកលើសត្វម្រោម គឺទៅត្រូវមងពីងពាង
វិនាសខ្លួនអែងវិញអែសត្វលលក អោយក្ដីសុខដល់សត្វស្រមោច ៗជួយអោយលលកផុតក្ដីទុក្ខ
បានក្ដីសុខសំរាន្ដវិញ។
រឿងនិទានទាំងពីរនេះ
បានដូចបទបាលីបុរាណតែងពោលថា៖ សុខតោ សុខថានំ ទុក្ខតោ ទុក្ខថានំ ដូច្នេះ។
|
សុខអើយសុខា
|
នរូអ្នកណា
|
អាចអោយសុខគេ
|
|
គេនឹងបំពេញ
|
សុខវិញមិនទេ
|
អាចអោយទុក្ខគេ
|
|
គេអោយទុក្ខស្នង ។
|
||
|
នរណាធ្វើគុណ
|
គុណគង់ការុណ្យ
|
នាំសុខមកសង
|
|
នរណាធ្វើទោស
|
ទោសគង់អន្ទង
|
នាំទុក្ខមកសង
|
|
អោយរងវេទនា
|
ចប់គតិទី៥៩
ប្រភព៖ មណ្ឌលវប្បធម៌ខ្មែរនៅស្វីស
No comments:
Post a Comment