គតិលោក ឬច្បាប់ទូន្មានខ្លួន ភាគ៦
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
និទាននេះមានដំណាលក្នុងក្បួនបារាំងសេស មានឈ្មួញម្នាក់មកអំពីប្រទេសក្រៅ
នាំកូនឈ្នួលដឹកលាបរលា លីលាតាមផ្លូវ លុះមកដល់ទីកណ្ដាលព្រៃស្ងាត់ មានពួកចោរទាំងឡាយនៅចាំលួចចាំប្លន់មហាជន
ដែលដើរទៅមកក្នុងផ្លូវនោះ។ ថ្ងៃនោះ ពួកចោរបានឃើញនាយឈ្មួញមកដល់ទីនោះក៏នាំគ្នាចូលវាយប្លន់នាយឈ្មួញ
ៗមានគ្នាតិច ស៊ូនឹងពួកចោរនោះពុំបាន ទើបនាំគ្នាទៅកាន់ទិសានុទិសផ្សេងៗ។
អែពួកចោរក៏នាំគ្នា ចោមចាប់លាជាពាហនៈ លាអែណាដែលមិនមានទ្រព្យរបស់នៅលើខ្នង
ពួកចោរពុំត្រូវការចាប់យកឡើយ គឺចាប់តែលាដែលមានទ្រព្យរបស់ជាប់នៅលើខ្នង។
កាលនោះពួកចោរចាប់បានលាឈ្មោល១ មានទ្រព្យលើខ្នង ហើយនាំគ្នាដឹកទាញទង់ទៅកាន់លំនៅវា
លាឈ្មោលបានក្ដីទុក្ខវេទនាដោយចោរវាវាយ វាទាញទៅអិតក្ដីមេត្ដា ទើបមកគិតថា
ពួកលាទាំងឡាយបណ្ដាដែលមកជាមួយគ្នា គេសឹងផុតពីកណ្ដាប់ដៃ ពួកអាចោរអស់នេះ
គឺវាពុំត្រូវការ នឹងចាប់នឹងចងយក ព្រោះគេគ្មានរបស់ទ្រព្យជាប់នៅលើខ្នង
ដូចរូបអាត្មាអញនេះ អាត្មាអញបានក្ដីទុក្ខទោសយ៉ាងនេះ ក៏ព្រោះរបស់ទ្រព្យជាប់នៅលើខ្នងនេះអែង
គិតទៅទ្រព្យសម្បត្ដិ មាសប្រាក់កែវកងទាំងពួងនេះ ជាគ្រឿងនាំអោយកើតទុក្ខទោស
គឺជាអាសិរពិស ចឹកអាត្មាអែងប្រាកដ។ លាឈ្មោលនោះគិតឃើញក្ដីទុក្ខទោសអាត្មាដូច្នោះហើយ
ក៏យំសោកវិយោគ ដើរតាមពួកចោរនោះទៅ ដរាបដល់លំនៅនៃចោរហោង។
រឿងនេះ បានគតិដល់បុគ្គលអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្ដិ មិនចេះប្រយ័ត្ន
សម្បត្ដិនោះជាពិសពោរពើតខ្លួនវិញ ដូចយ៉ាងនិទាននាងនារីម្នាក់ពាក់ខ្សែ មាសទំហូពេជ្រកង
ចិញ្ចៀន ខ្សែដៃ តែងអាត្មាបង្អួតគេ លំអរកាមការលោកិយ ចុះដោយសារកប៉ាល់មកពីស្រុកទន្លេធំ
លុះមកដល់ក្រុងភ្នំពេញ នាងនោះក៏ឡើងចាកនាវា យាត្រាមកត្រង់ក្រោយវត្ដឧណ្ណាលោម
កាលនោះមានអ្នកលេងម្នាក់ ឃើញនាងនារីដើរមកដល់ទីបានអោកាសហើយ ទើបក្លែងជាស្វាមីនៃនាងនោះ
ស្ទុះទៅវាយធាក់ ដោះយកខ្សែកងចារ៍ជេរស្ដីថា ខ្មោចមេចង្រៃអប្រិយ អញជាប្ដីវាមិនស្ដាប់ពាក្យអញឃាត់ខ្លះ
គួររឺ វាចចេសចេះតែទៅ ចោលអោយអញនៅចាំផ្ទះ រក្សាកូនពិបាកស្ទើរនឹងស្លាប់
បើដូច្នេះអោយគ្រឿងខ្សែមាស វាពាក់ធ្វើអ្វី ត្រូវអញអូសយកពីហងអែងវិញ កុំអោយជំនាវាពាក់ទៅឡើយ
ជេរហើយអានោះវារត់សំដៅទៅកាន់ផ្លូវខាងជ្រុងគុកគេចខ្លួនបាត់ទៅហោង។
អែនាងនារីដួលចុះក្រោយក្រោកឡើងបានហៅគេអែងជួយចាប់ចោរប្លន់
ក៏ពុំមាននរណាមួយចូលជួយឡើយ ព្រោះគេលឺពាក្យអាចោរជេរ ប្រទេចជាទំនងប្ដីប្រពន្ធ
គេនឹកស្មានថាប្ដីគេ ប្រពន្ធគេ ជេរវាយគ្នាដូចធម្មតា បានជាគ្មាននរណាមួយជួយឡើយ។
លុះអាចោររត់ទៅបាត់ហើយ ទើបនាងនោះប្រាប់គេថា មិនមែនប្ដីខ្លួនទេ ជាចោរវាដណ្ដើមយកគ្រឿងមាសខ្លួនប្រាកដ។
នាងនោះប្រាប់អោយគេជួយដេញចោរនឹងចាប់វា ក៏ចាប់វាពុំបានឡើយ ព្រោះវាទៅបាត់យូរហើយ
នាងនារីបានក្ដីទុក្ខទោសដូចគ្នានឹងរឿងលា ដែលបានពណ៌នាមកនេះ។ អ្នកប្រាជ្ញគប្បីដឹង
ដោយប្រការដូច្នេះ។
ចប់តំរាមានទ្រព្យជាប់ទោសមានប្រាក់មាសវិនាសរូបទី៣២
ប្រភព៖ មណ្ឌលវប្បធម៌ខ្មែរនៅស្វីស
No comments:
Post a Comment