គតិលោក ឬច្បាប់ទូន្មានខ្លួន ភាគ៣
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
ព.ស ២៥៣៩
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
ព.ស ២៥៣៩
រឿងកន្លង់នឹងគីង្គក់
មួយទៀតអ្នកមានបញ្ញាវៃ
តតបសេចក្ដីយកឈ្នះវិញក៏មាន ដូចនិទានសត្វកន្លង់តបនឹងពាក្យគីង្គក់នោះឯង។
មានកន្លង់១ហើរក្រេបកេសរ ផ្កានាកណ្ដាលផ្លូវ បានយល់គីង្គក់
១លោតទៅខាងគុម្ពផ្កាទើបសួរ ថា «បងគីង្គក់បងឯងទៅណា »។ គីង្គក់ជាសត្វអួតរិទ្ធិគិតថា អញនឹងប្រាប់
គតិនេះអោយកន្លង់ខ្លាចអញ គិតហើយទើបបា្រប់ថា «យើងទៅកាន់មហាស្រះ
ឯព្រៃហេមពាន្ដ ដើម្បីនឹងទៅចង់ស្រី អើកន្លង់ឯងកោតយើងឬទេហះ?។ ឯកន្លង់តបថា «បងឯងអាចទៅដល់ឬ? ព្រៃហេមពាន្តនោះឆ្ងាយម៉្លេះ»។ «ឱ! យើងទៅវិលល្ងាចផងណ៎ាកន្លង់
ឯងសង្ស័យអ្វីរិទ្ធិយើងនេះ អើខ្លួនចៅឯង តើធ្វើអ្វីនៅនេះ សូរលឺងឹងៗនោះ?។ កន្លង់បានឱកាសក៏តបថា
«យើងហើរប្រទក្សិណភ្នំព្រះសុមេរុណ៎ាបងគីង្គក់» «ឱ! ឯង ហើរប្រទក្សិណជុំភ្នំព្រះសុមេរុនោះធំម្លេះបានឬ?។ អើយើងហើរប្រទក្សិណក្នុង១ថ្ងៃបាន៧
ជុំផងណ៎ាបងគីង្គក់,បងឯងខ្លាចរិទ្ធិយើងឬទេ?
គីង្គក់ក៏តបឡើងថា
«ខ្មោចអាឯងស្លាប១សុញទេ
នៅអួតភរថាហើរប្រទក្សិណភ្នំព្រះសុមេរុ១ ថ្ងៃ៧ជុំបាន អាណាទៅជឿឯងបាន» ឯកន្លង់ក៏តបថា
«ខ្មោចអាឯងជើងខ្លី១សុញទេក៏អួតភរ
ថាឯងទៅដល់ព្រៃហេមពាន្ត វិលល្ងាចវិញបាន អាណាទៅជឿឯងបាន»។ គីង្គក់ក៏ទាល់ឈប់នៅអស់សេចក្ដីតែប៉ុណ្ណោះ។
ប្រភព៖ មណ្ឌលវប្បធម៌ខ្មែរនៅស្វីស
No comments:
Post a Comment