គតិលោក ឬច្បាប់ទូន្មានខ្លួន ភាគ៩
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
រៀបរៀង ដោយ ឧកញ៉ាសុត្ដន្ដប្រីជា ឥន្ទ
ចម្លងតាមការផ្សាយរបស់ពុទ្ធសាសនបិណ្ឌត្យ
និទាននេះមានដំនាលក្នុងក្បួនបារាំងសែស
មានបុរសម្នាក់មានរោគរីងរៃស្គាំងស្គមថមថយកំលាំងតាំងសោយទុក្ខវែទនា
នឹងនិទ្រាក៏ពុំលក់ នឹងស៊ីចុកក៏ពុំបាន រឹតរំខានពន់ពេក ស្រែកពោលថា
ក្ដីស្លាប់អើយកាលណានឹងដល់មកឆាប់ៗ
ស្លាប់ទៅប្រសើរជាងរស់នៅជាមនុស្សនេះ រស់នៅថ្វីមិនត្រូវនឹងគេយ៉ាងនេះ។
ពាក្យចៅនោះហៅរកក្ដីស្លាប់ មកយកជីវិតខ្លួនរឿយៗ
រឺមួយមានញាតិណាឡើងទៅសួរ ក៏ពោលទន្ទេញប្រាប់គេថា
ចង់តែស្លាប់ឆាប់ៗទៅ មិនចង់រស់នៅជាមនុស្សឡើយ។ លុះយូរបន្ដិចមក
រោគនោះកាន់តែប្រែឈឺខ្លាំង ក៏តាំងស្រែកហៅថា លោកព្រះកាលអើយ
ចូរមកកាច់កផ្ដាច់ជីវិតខ្ញុំទៅក្នុងកាលអីលូវនេះ។
អែក្ដីស្លាប់ ក៏សំដែងជារូបចូលមក
អោយចៅនាះឃើញប្រចក្ស ចៅនោះកាលដើមស្រែកហៅរកក្ដីស្លាប់
នឹងចង់ស្លាប់ឆាប់ លុះឃើញក្ដីស្លាប់ជិតដល់មក
ក៏ភិតភ័យស្ទុះក្រោកស្រែករកអោយគេជួយ
មិនចង់ស្លាប់ឡើយតាំងអង្វរក្ដីស្លាប់អោយចៀសចេញទៅវិញហោង។
រឿងនេះ បានគតិដល់បុគ្គលទាំងឡាយ ក្នុងលោកិយនេះ
សឹងចង់រស់នៅតែរាល់រូប ទោះរូបវិកលវិការ ខ្វាក់ខ្វិន គ ថ្លង់ ល្ងង់ល្ងើ
រឺ ចាស់ជរា វារលូនទៅណាពុំរួចក្ដី ក៏នៅតែអាល័យស្ដាយជីវិត
គិតចង់តែរស់នៅមិនចង់ស្លាប់ឡើយ
អែបុគ្គលមានក្ដីទុក្ខវេទនាមកគ្របសង្កត់យ៉ាងខ្លាំង
ហើយពោលថាចង់ស្លាប់នោះគឺពុំពិតទេ
តែក្ដីស្លាប់ដល់មកក៏ត្រលប់ជាភិតភ័យប្រកែកមិនចង់ស្លាប់វិញ
ប៉ុន្ដែប្រកែកពុំបាន នឹងអំណាចមច្ចុរាជនោះអែង។
ពាក្យពោលថា ស្លាប់មិនពិតនោះ បានដូច
និទាននាងមេម៉ាយម្នាក់ នាងនោះកាលប្ដីស្លាប់
ក៏ទួញយំអាលោះអាល័យប្ដីថា «អ្នកប្រុសប្អូនអើយ
អ្នកស្លាប់ទៅហើយមកយកប្អូនទៅផង» ពាក្យដែលនាងមេម៉ាយយំពណ៌នាយ៉ាងនេះ
កាលយំនាងនោះឈរយំលើមាត់ច្រាំង មាត់ច្រាំងនោះ
បាក់ក៏ធ្លាក់នាងមេម៉ាយនោះ ដូចជាគេប្រមៀលរអិលទៅក្នុងព្រែក
នាងនោះក៏ស្រែកថា «ប្អូនមិនទៅទេអ្នកបងអើយ
ប្អូនមិនទៅទេ» ពាក្យនាងមេម៉ាយពោលមិនពិតដោយប្រការយ៉ាងនេះ។
ហេតុនោះបានជាថា ក្ដីស្លាប់មួយនេះពុំមាននរណាថា ចង់ស្លាប់សោះឡើយ។
អែមនុស្សដែលសំលាប់ខ្លួនអែង មានចងកជាដើមនោះ
នឹងបានស្លាប់ដោយចិត្ដប្រក្រតីក៏ទេ គឺស្លាប់ដោយកម្មនិយម
ចំំណែកមួយផ្សេង នឹងបានចង់ស្លាប់នោះក៏ទេ សឹងខ្លាចក្ដីស្លាប់ដូចគ្នាទាំងអស់
អែអ្នកមិនខ្លាចក្ដីស្លាប់នោះ មានតែអាជានេយ្យ៤ ពួក គឺ
ដំរីជាអាជានេយ្យ១ សេះជាអាជានេយ្យ១ គោអុសករាជ១ ព្រះខីណាស្រព១
ត្រូវជា៤ពួក អ្នក៤ពួកនេះ តែដល់មាត់មច្ចុរាជហើយ
ពុំតក់ស្លុតខ្លាចអំណាចក្ដីស្លាប់នោះឡើយ តែក្រៅអំពីអាជានេយ្យ៤
នេះហើយសឹងតក់ស្លុតខ្លាចអំណាចមច្ចុរាជ
ដូចគ្នាទួទៅទាំងពិភពគ្រប់តួសត្វមនុស្សហោង។
|
ស្លាប់អើយក្ដីស្លាប់
|
មិនស្ដាប់បង្គាប់
|
អង្វរអ្នកណា
|
|
ទោះរាស្ដ្រទោះស្ដេច
|
សំរេចលោកា
|
រឺមានចេស្ដា
|
|
រិទ្ធានុភាព។
|
||
|
ទោះមានប្រាក់សូក
|
មិនស៊ីសំនូក
|
នរណាអោយលាភ
|
|
រឺមានកំលាំង
|
ច្បាំងតអានុភាព
|
អាចកិនបានរាប
|
|
រាល់រូបប្រុសស្រី។
|
||
|
ម្រឹតអើយម្រឹត្យូវ
|
ជាតិជាសត្រូវ
|
នៃយើងប្រក្រតី
|
|
កើតហើយមានស្លាប់
|
សំរាប់លោកិយ
|
មានតែបុរី
|
|
និព្វានមួយហោង។
|
ចប់តំរាមិនយ៉មស្លាប់ជាគតិទី៥៧
ប្រភព៖ មណ្ឌលវប្បធម៌ខ្មែរនៅស្វីស
No comments:
Post a Comment